Achter de onbewogen, plechtstatige gevel van het oude depot van Val Saint Lambert gaat een hele wereld schuil. Er wordt gedanst, gezongen, geschreven, gelachen, geluisterd, gecreëerd en geleefd. Het gemeenschapscentrum De Markten is een veilige, gekoesterde thuis voor heel wat (Nederlandstalige) Brusselaars, die dagelijks, soms moeizaam, hun weg zoeken langs de grote koetspoort.

Het vraagstuk is eenvoudig: een zichtbaar en integraal toegankelijk onthaal, en een tweede evacuatietrap voor de Witte zolder die met zijn capaciteitsuitbreiding naar 120 personen één van de grote zalen wordt binnen De Markten. Het antwoord lijkt even eenvoudig: een buitentrap, een expressief architecturaal element dat landt op het binnenplein, een prominent element, van overal zichtbaar! Maar slechts gebruikt voor noodevacuatie? Hier lijkt het te wringen… Deze buitentrap moet in zijn gebruik even prominent zijn als in zijn expressie: de nieuwe hoofdtrap van De Markten! Met net ernaast de historische traphal met zijn gesculpteerde houten trap en rode loper? Toch niet zo eenvoudig dus… Of toch?

De Witte Zolder wordt door zijn capaciteitsuitbreiding gebombardeerd tot een prominente zaal binnen De Markten. De bestaande toegang voelt echter wat als een achteringang, zo langs het sanitair en met zicht op enkele ventilatie-units. En met nog een extra trapje na de hoofdtrap. Niet meteen de entree die je zou verwachten bij een theaterzaal. De zaal heeft dus nood aan een toegang evenwaardig aan deze tot de Spiegelzaal, via de historische houten trap. Een trap die alles heeft om de toegang naar de Witte Zolder te vormen, alleen landt hij een verdieping te laag. Geen nieuwe buitentrap dus, maar wel de verlenging van de historische trap. Door het plafond van de traphal.

Elk van de traphallen bedient nu één verticale stapel zalen, zonder ruimtelijke verwarring. Beide traphallen worden op het gelijkvloers verbonden - functioneel, visueel en ruimtelijk - in een vloeiende en open scharnierruimte waarin het onthaal haar plek vindt. Een nieuw transparant volume nestelt zich in de oksel van de industriele baksteenachitectuur en kondigt zo op een zeer leesbare manier het onthaal aan. Zoeken naar de juiste ingang is niet langer nodig, elke deur geeft toegang tot dezelfde open ruimte. Zo ontstaat een duidelijk en overzichtelijk geheel. De circulatiestromen worden weer leesbaar en helder.

Een fijne stalen luifel definieert mee de inkomzone en werkt als een subtiele, maar zichtbare aankondiging van het gemeenschapscentrum in de publieke ruimte. Tegelijkertijd wordt ze een actief element in de beleving van het binnenplein en het gehele complex van De Markten. Gekleurd licht in de koetsdoorgang en onder de luifel oefenen een aantrekkingskracht uit en creëren zo een levendige leidraad naar De Markten, een welkome uitnodiging tot ontdekking.